तेलंगाना में पिछले कुछ वर्षों से रजक समुदाय के लोग पिछले कुछ वर्षों से अनुसूचित जाति की सूची में शामिल किये जाने की मांग कर रहे है। तेलंगाना में पिछले तीस वर्षों से बीसी में एबीसीडी वर्गीकरण की तरह ही अनुसूचित जाति में भी एबीसीडी वर्गीकरण की मांग को लेकर मंदा कृष्णा मादिगा के नेतृत्व में आंदोलन जारी है। आज तक दलितों का वर्गीकरण नहीं हो सका है। रजक समुदाय के लोग सरकार से अपनी जाति को अनुसूचित जाति में शामिल करने की मांग कर रहे हैं। रजक की मांग में वैधता हो सकती है, लेकिन यह जायज मांग नहीं है।
हां, रजक समुदाय अपनी जाति को अनुसूचित जाति की सूची में शामिल करने की मांग करना गलत नहीं है, लेकिन रजक समुदाय के नेता अनुसूचित जाति के इतिहास का अध्ययन नहीं करना ही बड़ी गलती है। इस भारतीय समाज में आजादी के बाद से ही अनुसूचित जाति को अनुसूचित जाति ही कहा गया है। आजादी से पहले उन्हें “अछूत जाति और अस्पृश्य जाति” के रूप में भेदभाव किया गया और उन्हें गाँव से दूर रखा गया। भारत देश की ब्राह्मण सांस्कृतिक की रीति-रिवाजों की आग में “माला-मादिगा” जलकर राख हो गए। अफ्रीकी नीग्रो जाति से भी बदतर यहां के अनुसुचित जाति के लोगों की जिंदगी रही हैं।
महाराष्ट्र की पेशवा राजाओं को प्रशासनिक काल के दौरान तो ब्राह्मण संस्कृति ने दलितों को चलने के लिए खाली रास्तों का भी उपयोग करने की अनुमति नहीं दी थी। दलितों को उन संसाधनों का उपयोग करने की अनुमति नहीं थी जो प्रकृति ने मनुष्यों को दी थी। इसके अलावा, दलितों को उन तालाबों तक पहुंच से वंचित कर दिया गया, जहां मवेशी पानी पीते थे। ये सब सामाजिक भेदभाव है। सामाजिक भेदभाव के अलावा, दलितों को पीढ़ीगत आर्थिक भेदभाव का भी सामना करना पड़ता था। पहले तो पिछड़ी जातियों (बीसी जातियों) में केवल आर्थिक पिछड़ापन था, लेकिन अनुसूचित जातियों की तरह कोई सामाजिक पिछड़ापन यानी भेदभाव नहीं था।
आजादी के बाद यानी नवगठित भारत में जब इस बात पर चर्चा हुई कि इस देश में अनुसूचित जाति को किसे शामिल किया जाना चाहिए। तब पीढ़ियों से आर्थिक पिछड़ेपन के साथ-साथ सामाजिक पिछड़ेपन का अनुभव करने वाले लोगों को अनुसूचित जाति के रूप में मान्यता दी गई। केवल रजक समुदाय ही नहीं, इस देश में किसी भी पिछड़ी जाति के साथ सामाजिक भेदभाव नहीं था जितना अनुसूचित जाति के साथ था। सिर्फ आर्थिक पिछड़ापन था। हो सकता है कि आज भी आर्थिक पिछड़ापन है।
गैरतलब हैकि अनुसूचित जाति की सूची में शामिल करने की मांग करने वाले रजक समुदाय के लोग सभी बीसी समुदाय के ‘गंदे कपड़े’ धोते थे। लेकिन माला-मादिगा समुदाय के कपड़े नहीं धोते थे। इतना ही वे माला मादिगा समुदाय के घरों में प्रवेश तक नहीं करते थे। तेलंगाना के रजक भाइयों को यह सवाल करना चाहिए कि उन्हें अनुसूचित जाति की सूची में शामिल करने का नहीं बल्कि ईडब्ल्यूएस (आर्थिक रूप से कमजोर वर्ग) कोटा में शामिल किया जाये, जो इस देश में आरक्षण की व्यवस्था के खिलाफ है। भारतीय जनता पार्टी गठबंधन सरकार ने सुप्रीम कोर्ट के फैसले के माध्यम से अवैध रूप से डब्ल्यूडब्ल्यूएस आरक्षण लेकर आई है। भले ही उन्होंने कोई विरोध प्रदर्शन, धरना या रैलियां आयोजित नहीं कीं है।
इस देश में अग्रवर्ण (उच्चजाति) गरीबों का प्रतिशत केवल पांच फीसदी है, लेकिन उन्हें दस फीसदी आरक्षण प्रदान किया गया। पांच फीसदी अग्रवर्ण गरीबों को दस फीसदी आरक्षण दिया गया है। इसलिए रजक समुदाय को ईडब्ल्यूएस कोटा में शामिल करना उचित है, लेकिन अनुसूचित जाति की सूची में शामिल करने की मांग करना सही नहीं है।
गुंडमल्ला सत्यनारायण
मोबाइल नंबर 8919998619
यह भी पढ़ें-
రజకులను అగ్రకులాల జాబితాలో కలుపడమే న్యాయం దళితులలో కాదు
తెలంగాణ రాష్ట్రములో రజకులు గతకొన్ని సంవత్సరాల కాలంగా షెడ్యూల్డ్ కులాల జాబితాలో వారిని విలీనం చేయాలని ప్రభుత్వం మీద డిమాండ్ చేస్తున్నారు. తెలంగాణ రాష్ట్రంలో గత ముప్పై సంవత్సరాల కాలంగా బిసిలలో ఏ,బి,సి,డి వర్గీకరణ మాదిరిగా షెడ్యూల్డ్ కులాలలో కూడా ఏ,బి,సి,డి వర్గీకరణ జరగాలని మంద కృష్ణ మాదిగ గారి ఆద్వర్యంలో ఉద్యమం కొనసాగుతుంది. నేటికీ దళితుల వర్గీకరణ జరగలేదు ఆలోపు రజకులు షెడ్యూల్డ్ కులాల జాబితాలో వారి కులాన్ని విలీనం చేయాలని ప్రభుత్వంపై డిమాండ్ చేస్తున్నారు. రజకుల అలా కోరుకోవడంలో చట్టబద్ధత ఉందేమో కానీ అది న్యాయబద్ధమైన డిమాండ్ కాదు.
రజకులు వారియొక్క కులాన్ని షెడ్యూల్డ్ కులాల జాబితాలో కలపాలని కోరుకోవడంలో తప్పులేదు కానీ రజకులు షెడ్యూల్డ్ కులాల చరిత్ర అద్యయనం చేయకపోవడం పెద్ద పొరపాటు.ఈ భారతీయ సమాజంలో స్వతంత్ర అనంతరం మాత్రమే షెడ్యూల్డ్ కులాలను షెడ్యూల్డ్ కులాలు అని పిలుస్తున్నారు కానీ స్వతంత్రానికి పూర్వం “అంటరాని కులాలు,ముట్టరాని కులాలు”గా వివక్షత చూపిస్తూ ఊరికి దూరంగా ఉంచేవారు. భారతదేశ బ్రహ్మనీయ సంస్కృతి ఆచారాల మంటల్లో మాడి మసైపోయారు “మాల మాదిగ”లు.ఆఫ్రికా నీగ్రో నల్లజాతి బానిసల కంటే నీచమైన బ్రతుకులు ఇక్కడి షెడ్యూల్డ్ కులాల ప్రజల బ్రతుకులు.
మహారాష్ట్ర పీష్వా రాజులు పరిపాలనా కాలంలో నడవడానికి ఖాళీ బాటలను ఉపయోగించుకోనివ్వలేదు అక్కడి పీష్వా బ్రహ్మన సంస్కృతి. ప్రకృతి మానవులకు ప్రసాదించిన యే వనరులను ఇక్కడి దళితులకు ఉపయోగించుకోవ్వలేదు పైగా పశువులు నీళ్ళు తాగే చెరువులలో కూడా దళితులకు ప్రవేశం లేకుండా చేశారు. ఇదంతా ఓ సామాజిక వివక్షత. దళితులకు సామాజిక వివక్షతతో పాటుగా తరతరాల ఆర్థిక వివక్షత కూడా ఉంది. గతంలో వెనుకబడిన కులాలలో( బిసి కులాలలో) ఆర్థిక వెనుకబాటుతనం మాత్రమే ఉన్నది కానీ షెడ్యూల్డ్ కులాల మాదిరిగా సామాజిక వెనుకబాటుతనం లేదు.
భారతదేశం ఏర్పడిన కొత్తలో ఈ దేశంలో ఎవరిని షెడ్యూల్డ్ కులాలలో కలుపాలనే చర్చ వచ్చినప్పుడు ఆర్థిక వెనుకబాటుతనంతో పాటుగా తరతరాలుగా సామాజిక వెనుకబాటుతనాన్ని అనుభవించిన ప్రజలను షెడ్యూల్డ్ కులాలుగా గుర్తించాలని సామాజిక వెనుకబాటుతనాన్ని అనుభవించిన ప్రజలను షెడ్యూల్డ్ కులాలుగా గుర్తించారు. రజకులకే కాదు ఈ దేశంలో యే వెనుకబడిన కులానికి సామాజిక వివక్షత లేదు. కేవలం ఆర్థిక వెనుకబాటుతనం మాత్రమే ఉన్నది.
షెడ్యూల్డ్ కులాల జాబితాలో రజకులను కలుపాలని కోరుకునే రజకులు గ్రామంలో సబ్బండ బిసి కులాల “మురికి” బట్టలు ఉతికిన వారు “మాల,మాదిగల” బట్టలు ఉతికారా.మాల మాదిగల ఇండ్లలోకి ప్రవేశించారా. తెలంగాణ సమాజ రజక సోదరులు అడగవలసిన ప్రశ్న వారిని షెడ్యూల్డ్ కులాల జాబితాలో కలపమని కాదు ఈ దేశంలో రిజర్వేషన్ల పద్దతికే వ్యతిరేకంగా పుట్టించి ఈడబ్ల్యూయస్ (ఎకనామికలి వీకర్ సెక్షన్) కోటాలో. భారతీయ జనతా పార్టీ అలయన్స్ ప్రభుత్వం ఈడబ్ల్యూయస్ రిజర్వేషన్లను సుప్రీంకోర్టు జడ్జిమెంట్ల ద్వారా అక్రమంగా తీసుకొచ్చింది. వారు ఏలాంటి నిరసనలు, దర్నాలు,ర్యాలీలు నిర్వహించకపోయినప్పటికి.
ఈ దేశంలో అగ్రకుల పేదల శాతం కేవలం ఐదు శాతం మాత్రమే కానీ వారికి కల్పించిన రిజర్వేషన్ల శాతం పదిశాతం.ఐదు శాతం ఉన్న అగ్రకుల పేదలకు పదిశాతం రిజర్వేషన్లు కల్పించారు కాబట్టి రజకులు ఈడబ్ల్యూయస్ కోటలో వారిని చేర్చమనడం న్యాయమవుతుంది కానీ షెడ్యూల్డ్ కులాల జాబితాలో చేర్చమని డిమాండ్ చేయడం న్యాయబద్ధమైన కోరిక కాదు.
గుండమల్ల సత్యనారాయణ
8919998619
